Symfonia Garni

Garni i Geghardt to świątynie znajdujące się w odległości szesnastu kilometrów od siebie. Są zupełnie różne, ale obie warte zobaczenia.

Świątynia Boga Słońca

Garni to starożytna świątynia boga Słońca Mihry z ormiańskiej mitologii (posiadającej wiele wpływów zoroastryzmu). Świątynia zniszczona została w 1679 roku przez trzęsienie ziemi, które porozrzucało bazaltowe bloki po okolicy. Z ruin odbudowano ją dopiero w 1975, czyli po prawie 300 latach. Sama świątynia wygląda obecnie trochę cukierkowo, lecz przepięknie położona, na skale w zakolu rzeki, prezentuje się bardzo okazale. Schodząc do doliny, czeka jeszcze jedna, nawet większa atrakcja…

Symfonia

Aby ją zobaczyć, należy opuścić tłumy odwiedzające świątynię i wejść pośród bazaltowe skały rozcięte przez rzekę głębokim kanionem. Schodząc do jego dna zobaczyć można tak zwaną Symfonię – naturalnie odsłonięte bazaltowe słupy o wysokości kilkudziesięciu metrów i regularnym, sześciokątnym kształcie. Lawa zastygając pod powierzchnią ziemi podczas stygnięcia kurczy się pozostawiając regularne pęknięcia. W czasie, gdy nadkład skalny jest usuwany przez rzekę, skały bazaltowe odsłaniają się i erodują według tych zaprogramowanych już podczas krzepnięcia linii. Tak powstają ogromne, regularnie foremne kształty, przypominające ogromne organy.

Poniżej trochę zdjęć świątyni i geologicznych cudów.

Świątynia Garni widziana z dna wąwozu
Zbudowana z bazaltu świątynia poświęcona bogu słońca Mitrze (lub Mihrze, czyli jego odpowiednikowi z mitologii armeńskiej). Zniszczona w XVII wieku przez trzęsienie ziemi, odbudowana dopiero w roku 1975.
Zakole wąwozu Garni widziane spod budynku świątyni
Bazaltowa Symfonia
Bazaltowa Symfonia – w dole Pat dla wyobrażenia skali
Loading map ...

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *